پس از هر بار خواندن قرآن کریم، دریافت انسان بیشتر می شود و خدا نیز گنجینه های معرفت را هر چه بیشتر، به روی انسان که در آیات تدبر می کند، می‌گشاید.
بر روی مفاهیم آیه ۱۲ سوره یوسف بحث شد.
أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (یوسف:۱۲)
برادران یوسف علیه السلام از پدرشان یعقوب علیه السلام درخواست کردند که اجازه دهد یوسف علیه السلام با آنان به صحرا برود و همراه گوسفندان در صحرا جست و خیز کند و بازی کند و قول دادند که ما مواظب یوسف هستیم. و افتاد آن که افتاد. یکی از درس هایی که از این آیه می گیریم این است که نسبت به محیط هایی که فرزندانمان را برای هر نوع فعالیتی اعم از ورزش، درس خواندن، تربیت، تفریح، فوق برنامه، کار، آموختن هنر و ... می فرستیم، بررسی های لازم را از ابعاد گوناگون داشته باشیم. فرزندانمان را به واسطه گفته این و آن به مراکز آموزشی و تفریحی بدون بررسی نفرستیم. بسیار مهم است که فرزندان ما در چه محیطی رشد می کنند؟ با چه افرادی دوست می شوند؟ چه افرادی با چه گرایش ها و باورهایی به فرزندان ما درس می دهند؟ فرزندان ما از چه کسانی الگو می گیرند؟ این مساله به مدرسه و دوران کودکی و نوجوانی و جوانی نیز محدود نمی شود. حتی اگر فرزندی بخواهد در خارج کشور تحصیل کند نیز باید محیط آن جا و قوانین و ضوابط آن و افرادی که در آن محیط رفت و آمد می کنند، مورد بررسی عمیق و دقیق قرار گیرد. بعد از اطمینان خاطر، اجازه داده شود که این فرزند به آن محیط سفر کند. چه بسا فرزندان بسیار خوب که در محیط های ناسالم قرار گرفته اند و مسیر دیگری را طی کرده اند و موجبات شرمساری والدین و خانواده و جامعه شده اند.
به کانال تفسیر کاربردی قرآن کریم بپیوندید
https://eitaa.com/tafsirkarbordiquran
کانال تفسیر کاربردی قرآن کریم در ایتا
نام کاربری کانال
@tafsirkarbordiquran
آدرس کانال